Iglaki

Jest popularnym drzewem stosowanym najczęściej na żywopłot. Żywotnik zachodni i jego odmiany to bardzo rozpowszechnione w Polsce iglaki. Tuja szmaragdowa należy do najciekawszych form, chętnie hodowanych zarówno w dużych, jak i niewielkich ogrodach. Nadaje się także do uprawy w donicach. Najlepiej rosną na nasłonecznionych stanowiskach lub lekko zacienionych, na glebach wilgotnych, o lekko kwaśnym odczynie pH. Tuje ozdobne wydzielają miły żywiczny zapach, ponadto iglaki te tworzą zdrowy mikroklimat. Znajdują zastosowanie na wspaniałe żywopłoty i szpalery, oraz nadają się do nasadzeń grupowych jak i pojedynczych. Tuja ta ma stożkowaty pokrój. Docelowo dorasta na wysokość do 3 m. Wyróżnia się ciemno szmaragdowym wybarwieniem delikatnych gałązek, które zachwycają urodą przez cały rok, bowiem igły zimą nie stają się brązowe. Drzewo ma płytki system korzeniowy, więc można je przesadzać nawet w dojrzałym wieku, a pielęgnacja dotyczy głównie dbałości o właściwą wilgotność podłoża.

Tuja ta należy do najszybciej rosnącego gatunku wśród żywotników. Roczne przyrosty Brabanta to nawet 40 cm. Jest to wysoki krzew, docelowo rośnie bowiem nawet do 10m. Wysokość 3-4m osiąga po kilku latach.
Idealnie nadaje się na żywopłoty. Pokrój rośliny jest dość luźny, kolumnowy, jednak odpowiednio cięty bardzo szybko się zagęści.
Łuski mają kolor jasnozielony, który tylko nieznacznie ciemnieje na okres zimy.
Brabanty są bardzo łatwe w uprawie i mają niewielkie wymagania środowiskowe . Najlepiej czują się na stanowiskach słonecznych oraz na żyznych, lekko kwaśnych, próchniczych i wilgotnych glebach, ale na słabszym podłożu i w lekkim półcieniu również sobie dadzą radę. Nie tolerują jednak głębokiego cienia. W trakcie suszy należy pamiętać o podlewaniu ze względu na płytki system korzeniowy tej rośliny. Warto również zastosować ściółkowanie korą ogrodniczą.

Jest to Roślina o średnich wymaganiach uprawowych. Lubi stanowisko słoneczne, lub lekko zacienione. Preferuje glebę żyzną, próchniczną ale umiarkowanie wilgotną. Posiada pędy krótkie, gęsto ułożone o jasnozielonym kolorze. Jest to odmiana karłowa (docelowa wys. ok. 60cm) o powolnym wzroście i kulistym pokroju (docelowa szer. ok. 40cm). W przypadku tej odmiany nie ma potrzeby cięcia. Zalecane jest usuwanie jedynie suchych i uszkodzonych gałązek po zimie. Idealnie nadaje się zarówno do sadzenia w grunt jak i w donice np. na balkon lub taras. Zalecana do małych ogrodów przydomowych i ogrodów skalnych.

Jest to wolno rosnąca odmiana, jej roczny przyrost to ok. 5 cm. Docelowa wysokość to 3metry. Jej pędy mają piękny złocistozielony kolor. Najładniej wybarwiają się jeśli rosną na słonecznym stanowisku.
Żywotnik ten w młodym wieku ma kulisty kształt a po ok.. 20 latach przybiera bardziej owalny kształt. Wygląd krzewu można jednak korygować poprzez cięcie. Wymaga gleby o odczynie kwaśnym lub lekko kwaśnym, która musi być stale umiarkowanie wilgotna, gdyż ma płytki system korzeniowy. Nadaje się do nasadzeń w grupach jak też jako soliter. Można ją sadzić również w pojemniki.

Odmiana ta posiada wszystkie cechy popularnej odmiany żywotnika zachodniego ‚Szmaragd’ jednak zabarwienie igieł jest złoto-żółte. Ten piękny krzew będzie się wspaniale prezentować w pojedynczych nasadach w ogrodzie jak i w szpalerze żywopłotowym, na przykład naprzemiennie posadzony z zieloną odmianą ‚Szmaragda’.

Jest to roślina o stożkowym pokroju , dość szybko rosnący. Dorasta do wysokości 5-6m. Roczne przyrosty to ok. 25-30 cm. Dobrze rośnie na stanowiskach słonecznych, glebach przeciętnie zasobnych, dostatecznie wilgotnych .W warunkach klimatycznych Polski całkowicie mrozoodporna. Bardzo dobrze znosi cięcie, dlatego świetnie nadaje się na formowane żywopłoty . Polecany do ogrodów przydomowych, nasadzeń grupowych jak i pojedynczych.

Jest to niezbyt duży, szybko rosnący krzew, po 10 latach osiąga ok. 50 cm wysokości i 1 – 1,5 m średnicy. Igły i łuski mają złoty kolor natomiast te na pędach ukrytych wewnątrz krzewu są najczęściej jasnozielone lub cytrynowe. Wyrastające promieniście ze środka krzewu gałązki są lekko uniesione ku górze. Z czasem gałązki tworzą warstwy lub piętra, dzięki którym krzewy zachowują atrakcyjną formę. Krzew jest w pełni mrozoodporny, o niewielkich wymaganiach, dobrze rośnie na glebach przeciętnych, lekkich i przepuszczalnych, lubi stanowiska słoneczne. Krzewy dobrze znoszą letnie upały i susze. Można go sadzić w ogrodach przydomowych pojedynczo jak i w grupach. Bardzo dobrze sprawdza się w roli rośliny okrywowej, zwłaszcza na wszelkiego rodzaju stokach i skarpach.

Krzewy tego jałowca charakteryzują się dosyć silnym wzrostem i intensywnie zieloną barwą. Po 10 latach uprawy osiągają 1,5 m wysokości przy 2-3 metrach szerokości. Pędy nie pokładają się na ziemi, lecz układają warstwowo tworząc piętra, dzięki którym krzewy zachowują wzniesioną, kompaktową formę . Z tego względu odmiana doskonale nadaje się do tworzenia kompozycji z innymi roślinami iglastymi. Ładnie prezentują się pojedyncze egzemplarze, szczególnie sadzone w miejscach wyeksponowanych, ale jeszcze ciekawiej wyglądają nasadzenia grupowe, zakładane w parkach i dużych ogrodach. Krzewy świetnie sprawdzają się w zieleni miejskiej i osiedlowej. Odmiana o niewielkich wymaganiach uprawowych, w pełni mrozoodporna, dobrze rośnie na wszystkich glebach lekkich i przepuszczalnych, również na tych, o niskiej zawartości składników pokarmowych. Jednak te jałowce nie lubią cienia, dlatego należy je sadzić w miejscach nasłonecznionych.

Jest to krzaczasty silnie rosnący jałowiec . Po 10 latach osiąga ok 1metra wysokości przy 2-3 metrach szerokości. Krzew początkowo płaski jednak z upływem czasu ulega wypiętrzeniu. Barwa ulistnienia w okresie wzrostu jasnożółta. Krzew ten lubi stanowiska słoneczne oraz półcieniste. Ma małe wymagania, toleruje glebę przeciętną ogrodową, która musi być stale wilgotna. Jest w pełni mrozoodporny.

Jest to kolumnowa odmiana. Dekoracyjności dodaje mu wyjątkowe, złocistożółte wybarwienie igieł. Niezwykły wygląd tej rośliny z pewnością doda uroku w każdym ogrodzie. Odmiana ta charakteryzuje się umiarkowanym tempem wzrostu, po 10 latach, osiąga ok. 150 cm wysokości. Młody krzew przybierać może nieco jajowatą formę, jednak wraz ze wzrostem osiągnie swoją docelową formę kolumnową. Jałowiec ten nie posiada jednego przewodnika. Gałązki są delikatnie wyprostowane, wzniesione ku górze i ściśle przylegają do rośliny. Pędy na końcach lekko zwisają. Złocistożółte igiełki są krótkie i mało kłujące. Jałowiec ten jest rośliną wyjątkowo wytrzymałą i mało wymagającą. Świetnie poradzi sobie z suszą, mało żyzną glebą, mrozem, jak i zanieczyszczeniem miejskim. Aby roślina rozwijała się zdrowo i pięknie warto jednak zadbać o zakwaszenie gleby i wybór stanowiska dobrze nasłonecznionego lub w półcieniu. Podczas zimy jałowiec powinno się wiązać, aby ciężki śnieg, nie złamał pędów. Można go sadzić pojedynczo w grupach a nawet w donice.

Jest to karłowa odmiana krzewu iglastego z rodziny cyprysowatych o powolnym wzroście (około 10 cm rocznie) i płożącym typie wzrostu, po 10–20 latach osiąga 40 cm wysokości, rozrasta się szeroko, nawet do 2,5 m średnicy. Roślina silnie się rozgałęzia, a jej pędy zachodzą na siebie niczym dachówki. Młodsze, górne pędy zakrywają częściowo pędy dolne – starsze. Na pędach, zarówno młodych, jak i dojrzałych roślin, występują jedynie igły (w odróżnieniu od innych gatunków, które mogą u okazów dojrzałych przekształcać się w łuski). Igły są zielone, pokryte delikatnym, białym nalotem woskowym, co daje wrażenie niebieskawego ulistnienia. Na zimę igły pozostają zielone, tylko najstarsze częściowo nieco brązowieją. Jałowiec ten nie zawiązuje owoców.

Roślina ta ma płytki system korzeniowy. Długie, elastyczne i giętkie korzenie szeroko się rozpościerają na boki, co powoduję, że przesadzanie – szczególnie roślin starszych – jest utrudnione i zwykle nie udaje się, dlatego roślinę tę najlepiej przesadzać w młodym wieku. Najlepiej przyjmują się egzemplarze wysadzane z pojemników.
Jałowiec ten dobrze rośnie na większości przeciętnych gleb ogrodowych. Wymaga stanowisk słonecznych, jest wyjątkowo odporny na suszę i silne nasłonecznienie. Doskonale rośnie na glebach silnie przepuszczalnych, piaszczystych i ubogich w składniki pokarmowe, o odczynie kwaśnym. Nie znosi gleb ciężkich, zlewnych, gliniastych, zasadowych oraz zalewania – wtedy może chorować i zamierać. Jest całkowicie odporny na mróz.
Doskonale nadaje się do ogrodów przydomowych i nasłonecznionych ogrodów skalnych. Jest polecany do obsadzania piaszczystych skarp, na cmentarze i na wrzosowiska. Doskonale komponuje się w grupach z innymi roślinami o podobnych wymaganiach glebowych. Może być stosowany jako roślina okrywowa (sadzi się 2–3 rośliny na 1m2)

Jest to niski krzew iglasty, płożący, dorastający do 80cm wysokości i 4 m szerokości, przyrastający około 15 cm rocznie. Igły są sztywne, kłujące, intensywnie srebrzysto-niebieskie. Najlepiej się czuje w glebie o odczynie lekko kwaśnym. Dobrze wygląda sadzony w towarzystwie innych iglaków. Jałowiec ten lubi stanowiska słoneczne lub półcieniste. Polecany jest na murki, rabaty, skalniaki oraz do pojemników. Doskonały jako roślina okrywowa.

Krzew ten rośnie płożąco, krzaczasto z gęstym środkiem i odrastającymi pędami na zewnątrz, lekko zwisającymi na końcach. Po 10 latach osiąga około 50 cm wysokości i 1 m szerokości. Ulistnienie iglaste, srebrzystoniebieskie. Kontrastują z nim młode, wiosenne przyrosty o złocistożółtym zabarwieniu. Krzew mało wymagający i tolerancyjny – zarówno w stosunku do gleby, jak i skażeń środowiska. Dobrze radzi sobie na bardzo ubogich i kamienistych stanowiskach. Wymaga stanowisk słonecznych, najlepiej sadzić go na południowej wystawie. Odporny na mróz. Polecany do obsadzeń zwłaszcza na wrzosowisk, skalniaków i małych rabat. Idealnie nadaje się też do pojemników.

Jest to rozłożysty szybko rosnący krzew, dorastający do 3 m wysokości i 5 m szerokości.
Posiada gałązki delikatne, cienkie zwisające u góry o niebiesko-szarym kolorze.
Dobrze rośnie na stanowiskach słonecznych i półcienistych.
Nadaje się do sadzenia w grupach jak i pojedynczo w ogrodach przydomowych jak też w parkach.
W celu zagęszczenia zalecane jest przycinanie.

Jest to wolno rosnąca odmiana jałowca chińskiego o nisko rozłożystym pokroju. Szeroko rozrastające się pędy, pokryte są gęstymi zielononiebieskimi igłami. Szczególnie dekoracyjne są kremowe przebarwienia części pędów, porozrzucane po całym krzewie. Po 10 latach osiąga około 1,5-2 m średnicy i 0,5mwysokości.
Jałowiec ten jest mrozoodporny i prosty w pielęgnacji. Zalecane jest stanowisko słoneczne lub lekko zacienione. Gleba o kwaśnym bądź lekko kwaśnym odczynie. Bardzo dekoracyjny krzew, który może być sadzony pojedynczo, lub też w kompozycji z innymi roślinami.

Jest to niski, rozłożysty, wolno rosnący krzew. Po 10 latach osiąga ok. 0,5 m wysokości i 1 m szerokości. Ma charakterystyczny, nieregularny wzrost i wałeczkowate pędy, pokryte złoto-żółtymi, krótkimi igłami. Wewnątrz krzewu igły mają zabarwienie jasnozielone.
Znakomity do zestawień kolorystycznych. Ładnie kontrastuje z zielenią trawników. Polecany do mniejszych ogrodów przydomowych, ogródków skalnych oraz na rabaty. Jałowiec ten ma małe wymagania glebowe i wilgotnościowe. Najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych.